Ұланғасыр Қами - Тамшылар

Шақтар ай бірге өткен
Бақтар ай гүл көктем
Өзіңді аңсаумен
Үмітті үзбеп ем қоштастық біз деген
Сағынып қос жүрек бір бірін іздеген
Махаббатым сенерім сағынышым сен едің
Жүректі жан гүлім тәтті мұңға бөледің
Күн де өткен түнде өткен
Сезім отын үрлеп кем
Мәңгі өшіріп кім кеткен